Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (1934-1940)


Με αφορμή δημοσίευση εκθέματος (φωτογραφία)  στην ομάδα FB του  ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΕΚΤΗ ΒΕΡΟΙΑΣ (http://www.historicalcollector.gr/) αναζήτησα πληροφορίες για την έδρα της Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού Θεσσαλονίκης (1934-1940) που σε πολλούς (ακόμα και συναδέλφους) είναι μια άγνωστη πτυχή. Απο την ιστοσελίδα του ΓΕΕΘΑ βρήκα χρήσιμες πληροφορίες γύρω απο το θέμα.




Η ανέγερση του κτιρίου άρχισε το 1911 επί Τουρκοκρατίας με προορισμό τη στέγαση της "Νέας Γεωργικής Σχολής". Το κτίριο είναι νεοκλασικού τύπου και θεωρείται αντιπροσωπευτικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του "Ευρωπαϊκού Εκλεκτισμού". Έχει κάτοψη σχήματος "Ε" και αποτελείται από ημιυπόγειο, ισόγειο και έναν όροφο.



(Δόκιμοι Έφεδροι Αξιωματικοί Πυροβολικού σε αναμνηστική φωτογραφία το 1936, στο προαύλιο της "Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών" στη Θεσσαλονίκη. Η φωτογραφία είναι δωρεά -στο Μουσείο του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΕΚΤΗ ΒΕΡΟΙΑΣ- του τότε ΔΕΑ (ΠΒ) Ευγενίδη Ιωάννη από τη Βέροια και άξιο παρατηρήσεως είναι η χαρακτηριστική ενδυμασία εκπαιδεύσεως που έφεραν κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης οι ΔΕΑ της εποχής)

(Εκπαιδευόμενοι Υποψήφιοι Έφεδροι Αξιωματικοί (ΥΕΑ) σε αναμνηστική φωτογραφία με τον εκπαιδευτή τους στη ΄΄Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού΄΄ Θεσσαλονίκης το 1936)
(Αναμνηστική φωτογραφία των "Εφέδρων Αξιωματικών της Τάξεως 1936", με τον Δκτή της Σχολής, και τους εκπαιδευτές αξκους, οι οποίοι αποφοίτησαν από την τότε ΄΄Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού". Η φωτογραφία ανήκει στον Ευγενίδη Ιωάννη -πρώτη σειρά, δεύτερος από αριστερά- και η οποία φωτογραφία και με πολλές άλλες είναι δωρεά προς τον Ιστορικό Συλλέκτη Βέροιας.Σε συνδυασμό με το τεκμήριο http://efedros.blogspot.gr/2012/04/blog-post_18.html (σελ.3) πρόκειται για τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού)





(Εκπαιδευόμενοι Υποψήφιοι Έφεδροι Αξιωματικοί (ΥΕΑ) σε αναμνηστική φωτογραφία με τον εκπαιδευτή τους στη ΄΄Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πυροβολικού΄΄ Θεσσαλονίκης το 1936)

Ο χώρος της κυρίας εισόδου που βρίσκεται πάνω στον άξονα συμμετρίας του είναι ιδιαίτερα τονισμένος με την ελαφρά προεξοχή όλου του κτιριακού τμήματος της όψης, τις ψευδοπαραστάδες στις γωνίες και το διαφορετικό ύψος από τα πλαϊνά τμήματά του. Το γείσο της επίστεψης είναι εντονότερο σε προεξοχή και στηρίζεται σε πυκνή σειρά φρουσίων ενώ το υψηλότερο στηθαίο της στέγης διαμορφώνεται υπερυψωμένο και κλιμακωτό.

Η αρχιτεκτονική σχεδίαση του κτιρίου είναι αγνώστου αρχιτέκτονα, προσομοιάζει όμως τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του Ιταλού Vitaliano Poseli και εκτιμάται ότι είναι δικό του έργο. Η ανέγερσή του εκτιμάται ότι άρχισε το έτος 1911.
Μετά την αποχώρηση των Τούρκων από την Ελλάδα το 1912 το έργο παρέμεινε ημιτελές. Το έτος 1927 ολοκληρώνεται και χρησιμοποιείται από τις στρατιωτικές αρχές.

Στις 7η Ιανουαρίου του 1928 το κτίριο υφίσταται σοβαρές καταστροφές από μεγάλη πυρκαγιά που εκδηλώθηκε από άγνωστη αιτία και καθίσταται ακατάλληλο για χρήση. Το κόστος επισκευής του ανέρχεται σε 2.000.000δρχ., ποσό μεγάλο για την εποχή εκείνη.

Το έτος 1930 διατίθεται η πίστωση αποκατάστασης των ζημιών και το κτίριο επανέρχεται στην αρχική του μορφή. Το 1931 γίνεται προσθήκη νέων κτιρίων στο στρατόπεδο για τη στέγαση Βοηθητικών Υπηρεσιών του Στρατού.

Στις 7 Ιουνίου του 1988 το Υπουργείο Πολιτισμού χαρακτήρισε το κτίριο ως "Έργο Τέχνης" και το χώρο που περιβάλλει αυτό, ως "Ζώνη Προστασίας".Οποιαδήποτε επέμβαση (επισκευή-συντήρηση-προσθήκη) στο κτίριο πραγματοποιείται με την έγκριση της 4ης Εφορείας Νεοτέρων Μνημείων Θεσσαλονίκης.

Κατά τη διάρκεια της ύπαρξής του από το 1927 μέχρι σήμερα το κτίριο έχει χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως και έχει στεγάσει:
α. Τη Σχολή Τεχνιτών και τη Σχολή Εφέδρων Αξκών Πυροβολικού από το 1934-1940.
β. Την ΑΣΠ από το 1939-1940.
γ.Μετά την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως χώρος περίθαλψης τραυματιών και μετά την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα το 1941 ως αποθήκη εφοδίων και υλικών του Γερμανικού στρατού. Μετά την απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς στέγασε την Βρετανική Ινδική Ταξιαρχία και τμήματα του Ελληνικού Στρατού (Κέντρο Διερχομένων Θεσ/νίκης - Αθήνας). Το έτος 1948 το κτίριο περιήλθε στην πλήρη κατοχή του Ελληνικού Στρατού και μέχρι το 1950ολοκληρώθηκαν οι εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης των ζημιών που είχαν προκληθεί κατά την διάρκεια του πολέμου.

Από το 1950 μέχρι το 2003 στο κτίριο επαναστεγάζεται η Ανωτάτη Σχολή Πολέμου. Από το 2003στο κτίριο στεγάζεται πλέον και λειτουργεί η Ανωτάτη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ).
Η Ανωτάτη Διακλαδική Σχολή Πολέμου στεγάζεται στο στρατόπεδο "Ταξιάρχου Λασκαρίδη Κωνσταντίνου" σε κτίριο εμβαδού 1910 τ.μ. καθώς και σε άλλες εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις και υπηρεσίες του παραπάνω Στρατοπέδου, συνολικής έκτασης οικοπέδου 150.737 τμ.

Η ανέγερση του κτιρίου άρχισε το 1911 επί Τουρκοκρατίας με προορισμό τη στέγαση της "Νέας Γεωργικής Σχολής".

Το στρατόπεδο πήρε το όνομά του από τον Ταξίαρχο Λασκαρίδη Κνωνσταντίνο που καταγόταν από το Μελένικο της Ανατολικής Μακεδονίας (σήμερα ανήκει στη Βουλγαρία).

(Πηγή:http://www.geetha.mil.gr)