(2) 05/07/1921—Πρώτη μάχη στην περιοχή Ουτς Σαράι. Διαλύεται, ύστερα από σύγχυση, το απόσπασμα της ΧΧΙΙ Μεραρχίας και υφίσταται σοβαρές απώλειες η Ταξιαρχία Ιππικού. Ηρωικώς επιτιθέμενη κατά του εχθρού, η 1η Επιλαρχία αποδεκατίζεται και ο Διοικητής της, Επίλαρχος Μαρκόπουλος με τους 3 αξιωματικούς του (τον Ίλαρχο Φορτούνα, τον Ανθυπίλαρχο Παπαϊωάννου και τον Έφεδρο Ανθυπίλαρχο Κλώντζα) πέφτουν στην μάχη, ενώ το 14ο Σύνταγμα υποχωρεί ατάκτως.
(Ε) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (1940 - 1945)
(1) Έφεδρος Υπολοχαγός Ντάσκας Ελευθέριος - 01.11.1940 Ύψωμα Τσούκα, (υψ. 1157) ανατολικά του χωριού Φούρκα. ΕΛΛΑΔΑ
[Την 1η Νοεμβρίου 1940 (11.30 ώρα) σκοτώθηκε ο πρώτος Έλληνας αξιωματικός του Στρατού Ξηράς, ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος, του 4ουΣΠ,από τη Χάλκη Δωδεκανήσου, μαχόμενος ηρωικά, στο ύψωμα Τσούκα, (υψ. 1157) ανατολικά του χωριού Φούρκα. Κατά τη μάχη αυτή λίγο αργότερα, σκοτώθηκε και ο αντικαταστάτης του, Έφεδρος Υπολοχαγός Ελευθέριος Ντάσκας από τα Βάνια Τρικάλων και 4 στρατιώτες.]
(3) Έφεδρος Λοχαγός Παπαθεμιστοκλέους Γεώργιος - - - την 3 Ιανουαρίου 1941 Υψώματα Μάλ - Σπάτ (Τεπελενίου) ΕΛΛΑΔΑ [«Τραγουδώντας ψηλά στo Τεπελένι με το λόχο του τον Εθνικό Ύμνο της Πατρίδος του και γιουχαΐζοντας το δειλό και δόλιο εχθρό του και φωνάζοντας με την περήφανη κι Ελληνική ψυχή του: «Εμπρός παιδιά» κι αυτός μπροστά με το πιστόλι του στα χέρια, οδηγώντας με τη λεβεντιά του και το καμάρι του το ζηλευτό το λόχο του με τους ευζώνους, τον θέρισε μια ριπή ελοχεύοντας Ιταλικού πολυβόλου και σώριασε νεκρό στα υψώματα Μάλ - Σπάτ (Τεπελενίου) την 3 Ιανουαρίου 1941, το λεβεντόκορμο λοχαγό, τον τραυματία του Σαγγαρίου, τον πατέρα τεσσάρων παιδιών και με τυφλό πατέρα και γέροντα παπά και με γυναίκα νειά έστειλε στα Ηλύσια πεδία τον αλησμόνητο δάσκαλο Γεώργιο Παπαθεμιστοκλέους, εκ Τουρνόβου της Κονίτσης. Κι έμεινε χωρίς γιατρό, κι έμεινε άταφος μέρες, γιατί το μέρος εβάλλετο και η Νίκη εταλαντεύετο. Κι έμεινε μόνος στα κακορέμματα κι αχάλαγα βουνά της Αλβανίας, στις αφιλόξενες ερημιές μόνος χωρίς να του πλείνει κανείς τις πληγές του, χωρίς να σκουπίσει κανείς τα λαμπερά μάτια του τις τελευταίες
στιγμές πού χαιρετούσε το παλληκάρι αυτή τη ζωή και τη Νίκη της Ελλάδος. Έμεινε μόνος με τη ματωμένη στολή του αξιωματικού και το πιστόλι του δίπλα και περίμενε και νεκρός να δεί να παρθεί το ύψωμα, ν' αγναντέψει το Τεπελένι και να ταφεί μετά και να ησυχάσει και να ξεμουδιάσουν τα τρυπημένα κόκαλά του και να χαρεί βλέποντας τη Γαλανοφόρα Θεά της Ελλάδος να περνά, να χαιρετά τον Τάφο του και να προχωρεί χαρούμενη και δοξασμένη όλο μπρος ]
(4) Εφ.Ανθλγός Φριζής Μαρδοχαίος - 05.12.1940
[Βορειοανατολικά της Πρεμετής ΕΛΛΑΔΑ O Μαρδοχαίος Φριζής (1 Ιανουαρίου 1893 - 5
Δεκεμβρίου 1940) ήταν αξιωματικός, που σκοτώθηκε πολεμώντας ηρωικά στον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ο Μαρδοχαίος Φριζής γεννήθηκε το 1893 στη Χαλκίδα, στην οποία οδός φέρει το όνομά του, σε πολύτεκνη οικογένεια. Το όνειρό του ήταν να γίνει αξιωματικός.Στις 5 Δεκεμβρίου, βορειοανατολικά της Πρεμετής, ο Φριζής και οι άντρες του δέχθηκαν επίθεση από ιταλικά αεροπλάνα. Ο Φριζής έδωσε εντολή στους στρατιώτες του να πέσουν στα χαρακώματα, παρ' όλα αυτά, για να μην υπάρξει πανικός στους στρατιώτες, ο ίδιος παρέμεινε καβάλα στο άλογό του και
συνέχισε να τους εμψυχώνει. Ως καβαλάρης έγινε εύκολος στόχος για τα εχθρικά αεροπλάνα. Στην αρχή τον γάζωσαν και έπειτα μία βόμβα τον αποτελείωσε ]
[Στις 4 Νοεμβρίου 1940, πέφτει ηρωικά στο Νεστόριο της Μακεδονίας ο πρώτος νεκρός δημοσιογράφος στο Έπος του ‘40, έφεδρος ανθυπολοχαγός μηχανικού, Κωστής Παπαδάκης. Στις 4 Νοεμβρίου, μια βδομάδα μόλις από την έναρξη του πολέμου σκοτώθηκε στο Νεστόριο, κοντά στην Καστοριά, όπου υπάρχει ο τάφος του. Η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), όπου υπάρχει το αρχείο του, μαζί με την πρώτη και μοναδική ανταπόκρισή του, από το Μέτωπο, τον τίμησε με μετάλλιο και άλλες εκδηλώσεις. Τον Μάρτιο του 2009 για πρώτη φορά, σε συνεργασία του Δήμου Νεστορίου και της ΕΣΗΕΑ, η εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον
δημοσιογράφο Κωστή Παπαδάκη πραγματοποιήθηκε στη Μακεδονία και όχι στην γενέτειρά του, την Κρήτη. Ο Κωστής Παπαδάκης γεννήθηκε στο Βάτο, ένα μικρό χωριό του Ρεθύμνου, το 1911, μα πέρασε όλα τα σχολικά του χρόνια στην πόλη του Ρεθύμνου, όπου ο πατέρας του εργαζόταν στο δικαστικό κλάδο. ]
[Το Μάϊο του 1941, ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Ηλίας Νοέας συγκροτεί μαζί με άλλους συγχωριανούς του συγκροτεί ένοπλη ομάδα αντίστασης κατά των κατακτητών και των συνεργατών τους, που αρχικά τροφοδοτεί, περιθάλπτει και φυγαδεύει Άγγλους στη Μέση Ανατολή. Οι ενέργειες αυτές γίνονται γνωστές στις ιταλικές αρχές που τον Αύγουστο του 1941 συλαμβάνουν τον πρόεδρο του χωριού Χαράλαμπο Καραβανέα, το Φώτο Ξυδέα του Παναγιώτη, το Χ. Κλαμπατσέα και τον Κώστα Ξυδέα. Τους περνούν στρατοδικείο αλλά αθωώνονται γιατί δεν υπήρχαν αποδείξεις σε βάρος τους. Η ένοπλη ομάδα των Σαιδονιτών συνεχίζει τη δράση της και στη συγκέντρωση στις 25
Μαρτίου 1942 ο αρχηγός Ηλίας Νοέας αφού θύμησε στους συγχωριανούς του τους αγώνες του 1821, τους προέτρεψε να αντισταθούν μαζί κατά των επιδρομέων και των συνεργατών τους. Στις 26 Μαρτίου οι Ιταλοί ζητούν ενισχύσεις από Καλαμάτα. Στις 27 προς 28 Μαρτίου, τάγμα 300 ανδρών φτάνει με καϊκια στην Καρδαμύλη και Σελίνιτσα και κατευθύνονται στην Σαιδόνα με τους συνεργάτες τους. Η πρώτη ένοπλη σύγκρουση έγινε έξω από το χωριό στη θέση «Καρδαρά-Μπούγερα» και είχε ως αποτέλεσμα την ήττα των Ιταλών, οι οποίοι άφησαν πίσω εφόδια και οπλισμό. Αμέσως μετά δώθηκε εντολή στην κεντρική διοίκηση Πελοποννήσου να καταλάβουν την
Σαιδόνα και να εξοντώσουν τους αγωνιστές. Έτσι 1.500 στρατιώτες Ιταλοί έφτασαν τις επόμενες ημέρες στη Σαιδόνα. Οι αγωνιστές αποφάσισαν να κτυπήσουν πάλι τους Ιταλούς και να χρησιμοποιήσουν τα όπλα που είχαν πάρει από τους ίδιους. Στη νέα αναμέτρηση οι Ιταλοί απωθήθηκαν προς τα πεδινά μέρη του χωριού. Εκεί ανασυντάχτηκαν και με βαρύ οπλισμό, οπλοπολυβόλα, όλμους κτλ. επιτέθηκαν και πάλι. Κατά την επίθεση αυτή τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι ο Ηλίας Νοέας, σκοτώθηκε ένας αξιωματικός και τραυματίστηκαν αρκετοί Ιταλοί στρατιώτες. Οι επιδρομείς παρέλαβαν το νεκρό και τους τραυματίες και κατευθύνθηκαν στο χωριό,
έκαψαν πολλά σπίτια, πήραν τρόφιμα και ρουχισμό και συνέλαβαν ομήρους τους περισσότερους κατοίκους, άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Με την απειλή εκτέλεσης των ομήρων, οι επικεφαλής της ομάδας αναγκάστηκαν να παρουσιαστούν στις ιταλικές αρχές τον Απρίλιο του 1942. Ο Ηλίας Νοέας παρουσιάστηκε στις ιταλικές αρχές Καλαμάτας, μαζί με το Θόδωρο Ξυδέα. Μετά από λίγες μέρες έφεραν από την Καρδαμύλη και τους άλλους αγωνιστές που είχαν υποβληθεί σε μεγάλα βασανιστήρια, παρά το λόγο τιμής που είχαν δώσει οι Ιταλοί ότι κανένας δε θα πειραχτεί.
Συνέστησαν έκτακτο στρατοδικείο στην Καλαμάτα, το οποίο στις 16 Απριλίου 1942 καταδίκασε τον αρχηγό Ηλία Νοέα σε θάνατο και άλλους 15 αγωνιστές σε πολυετή φυλάκιση, παρότι ο Νοέας ανέλαβε την ευθύνη των γεγονότων. ]
(12) Αγγελόπουλος Ιωάννης. Έφεδρος Υπολοχαγός Φονεύθηκε στη Σκουτάρα
(ΒΔ. της Χειμάρρας ) στις 30 Δεκεμβρίου 1940
(13) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Αντωνάτος Δημήτριος του Ευαγγ.Γεννήθηκε στη Σάμη Κεφαλλονιάς το 1912.Φονεύτηκε στη Σκουτάρα (ΒΔ Χειμάρρας) στις 25 Δεκ. 1940
(14) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Κωσταντινίδης Κων/νος του Γεωργ.Γεννήθηκε στο Καρά –Τεπέ Νικομήδειας το 1914.Φονεύτηκε στη Σκουτάρα (ΒΔ Χειμάρρας) στις 26 Δεκεμβρίου 1940.
(15) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Μελισσινός Χρυσόστομος του Μιχαήλ : Γεννήθηκε στη Νάξο το 1919.Φονεύτηκε στη Κλεισούρα στις 14 Απριλίου 1941.
(16) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πανταζής Γεράσιμος του Σπυρ. .Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1914. Φονεύτηκε στο ύψωμα 1074 (Χειμάρρας) στις 30 Δεκεμβρίου 1940.
(17) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πέπας Βασίλειος του Θεμιστοκλέους.Γεννήθηκε στη Νεμέα Κορινθίας το 1916. Φονεύτηκε στη Σκουτάρα (ΒΔ Χειμάρρας) στις 04 Ιανουαρίου 1941.
(18) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Πιάς Γεώργιος του Νικολάου.Γεννήθηκε στην Ελατοβρύση Ναυπακτίας το 1910. Φονεύτηκε στη Σκουτάρα (ΒΔ Χειμάρρας) στις 09 Ιανουαρίου 1941.
(19) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Σαρλής Κων/νος του Αλεξάνδρου. Γεννήθηκε στην Γκούρα Κορινθίας. Φονεύτηκε στην Αγία Μαρίνα Θεσπρωτίας στις 16 Νοεμβρίου 1940.
(20)Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Τσαντίλης Βασίλειος του Χρήστου. .Γεννήθηκε στη Τερψιθέα Αιτωλοακαρνανίας το 1912. Φονεύτηκε στο υψ. Μπουλαράτ την 01 Δεκεμβρίου 1940
(21) Έφεδρος Ανθυπασπιστής Δημήτριος Καρακωστής την 09-01-1941 εις την Κλεισούρα της Βορείου Ηπείρου
(22) 'Εφεδρος Ανθυπολοχαγός Πεζικού ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΓΚΑΛΗΣ. Εφονεύθη ηρωϊκός μαχόμενος κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού Πολέμου.
(23) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός, ΚΟΥΒΑΡΔΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ. Γεννήθηκε στην Πάλαιρο Βόνιτσας το 1916. Υπηρετούσε στο 37ο ΣΠ. Φονεύθηκε κατά τον αεροπορικό βομβαρδισμό του 2ου Στρατιωτικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων στις 20 Απριλίου 1941.
(24) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός, ΜΑΥΡΟΜΑΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΙΩΑΝΝΗ. Γεννήθηκε στην Κατούνα. Υπηρετούσε στο 39ο Σύνταγμα Ευζώνων, φονεύθηκε στο Γκόλικο (ΝΑ Τεπελενίου) στις 9 Μαρτίου 1941.
(25) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός, ΦΑΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του ΜΙΧΑΗΛ. Γεννήθηκε στον Αστακό το 1910Υπηρετούσε στο 88ο ΣΠ., πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λαμίας στις 17 Απριλίου 1941.
(26) Έφεδρος Ανθυπολοχαγός, ΧΡΥΣΙΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ή ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑ. Γεννήθηκε στην Μπαμπίνη Ξηρομέρου το 1894 . Υπηρετούσε στο Γ΄ Κέντρο Αιχμαλώτων, φονεύθηκε στις Βρύσες Αποκορώνου Κρήτης στις 19 Μαΐου 1941.
Τ.Π. 20.7.1974 Ύψωμα Αρτέμιδος Λάρνακας ΚΥΠΡΟΣ. [Ο Αλέξανδρος Ζάρας, μόνιμος κάτοικος του νησιού, είχε όλη τη δυνατότητα να αποκρυβεί πίσω από το τείχος της νομοθεσίας, μη όντας Κύπριος πολίτης και συνεπώς μη υποκείμενος σε υποχρέωση στρατεύσεως. Μέσα του όμως μίλησε η Ελληνική Ιστορία και επέδρασε καταλυτικά το προαιώνιο κύτταρο της φυλής. Έτσι στις 20 Ιουλίου προσέτρεξε με ενθουσιασμό να καταταγεί στην Εθνική Φρουρά.Ο Αλέξανδρος υπό την ιδιότητά του ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός μετέσχε ως Διμοιρίτης Λόχου στην επιχείρηση για την κατάληψη του
τουρκοκυπριακού θύλακος Λάρνακος.Κατά την διάρκεια τη επιθέσεως προεκλήθη πυρκαγιά στον τομέα που επετίθετο ο Λόχος του, ο Αλέξανδρος Ζάρας ο οποίος μαχόμενος είχε εν τω μεταξύ τραυματιστεί από βλήμα όλμου, δεν ηδυνήθη να απομακρυνθεί από τον πύρινο κλοιό και απανθρακώθηκε, υπογράφοντας με τη θυσία του απαράγραπτους εθνικούς τίτλους.]
[Ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός Σταύρος Μπιτσάκης βρισκόταν επικεφαλής του 2ου λόχουτου 256 Τ.ΠΖ. με 56 άνδρες και με τομέα ευθύνης την υπεράσπιση του Καραβά μετά τις πρώτες μέρες της εισβολής. Στις 6 Αυγούστου μετά από προσχεδιασμένη επίθεση των Τούρκων από ξηρά και θάλασσα οι κωμοπόλεις Καραβά και Λαπήθου είχαν μετατραπεί σε κόλαση πυρός, με τις δικές μας πενιχρές δυνάμεις να μην μπορούν να αντέξουν τη δυσανάλογη πίεση και ένταση ενός ανελέητου βομβαρδισμού. Ο λόχος του ανθυπολοχαγού Μπιτσάκη διατάσσεται να υποχωρήσει. Όμως οι Τούρκοι πραγματοποιούν απόβαση στην περιοχή «Αϊρκώτισσας» στη Λάπηθο και αφού είχαν ήδη
κρυφτεί σε καλαμιές που υπήρχαν στην περιοχή έστησαν φονική ενέδρα στους μαχητές του 256 Τ.ΠΖ. Ανάμεσα στους αγνοουμένους και ο ανθυπολοχαγός Σταύρος Μπιτσάκης από τα Χανιά Κρήτης. Συνολικά το 256 Τ.ΠΖ. είχε χάσει από τη δύναμη του 49 αξιωματικού και οπλίτες οι οποίοι καταγράφονται ως πεσόντες ή αγνοούμενοι στις μάχες Λαπήθου – Καραβά στις 6 Αυγούστου 1974.
[Βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας ΚΥΠΡΟΣ Ο βομβαρδισμός της ακταιωρού ΦΑΕΘΩΝ 1964
όπου έχασε τη ζωή του ο Επίκουρος Σημαιοφόρος Παναγιώτης Χρυσουλής.]
(Θ) ΝΕΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ (1975-ΣΗΜΕΡΑ)
(1) ΔΕΑ ( ΠΖ) Τσακανίκας Αλέξανδρος- Δυστύχημα στο Στρατόπεδο Β΄ΜΚ στη Νάουσα στις 20
Σεπτεμβρίου του 1996
(2) ΔΕΑ (ΠΖ) Στέφανος Θεολογίδης Αρχηγός Σειράς 91Γ (212) ΕΣΣΟ ΣΕΑΠ 1992-Τροχαίο Ατύχημα στην Ξάνθη κατά τη διάρκεια της θητείας του.
(3) Ο ΔΕΑ (ΠΖ) ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΟΗΣ σκοτώθηκε κατα τη διάρκεια άσκησης το 1997. Κατα τη διάρκεια Βολής μέρος του σώματός του βρέθηκε στην επικίνδυνη ζώνη του κώνου αερίων, με αποτέλεσμα μετά την εκπυρσοκρότηση του πυροβόλου να τραυματισθεί θανάσιμα.
(4) ΔΕΑ (ΠΖ) Αχιλλέας Μιμιλίδης από την Κοζάνη υπηρετούσε σε μονάδα της Βέροιας και είχε αποσπαστεί ως εκπαιδευτής σε μονάδα της Ρεντίνας. Στις 10.30 το βράδυ της Πέμπτης (5/12/2002), και ενώ επέστρεφε από νυχτερινή εκπαιδευτική δραστηριότητα νεοσυλλέκτων, επικεφαλής μιας εκ των ομάδων που εκπαιδεύτηκαν, έφτασαν στην περιοχή που ήταν το ρέμα, που ονομάζεται Διαβολόρεμα. Πρώτος προσπάθησε να το περάσει ένας μόνιμος οπλίτης, ο οποίος αφού έκανε μερικά βήματα γύρισε πίσω και είπε στον Μιμιλίδη ότι τα νερά του είναι πολύ φουσκωμένα και είναι αδύνατον να το περάσουν και πρέπει να βρουν άλλο πέρασμα. Τότε ο δόκιμος έφεδρος αξιωματικός θέλησε να προσπαθήσει και ο ίδιος, να δει εάν μπορούν να το διασχίσουν. Εφτασε μέχρι τη μέση του ρέματος, αλλά τα ορμητικά νερά του Διαβολορέματος τον εξαφάνισαν.
"Τη γενναιότητα να κάνουν πράξη την επιθυμία που είχε εκφράσει σε ανύποπτη στιγμή το παιδί τους και να δώσουν ζωή σε συνανθρώπους μας μέσα από το θάνατό του είχαν οι γονείς του υποψήφιου εφέδρου Δημήτρη Βουλγαρέλη, ο οποίος τραυματίστηκε βαρύτατα σε τροχαίο έξω από τη ΣΕΑΠ Ηρακλείου.Μέσα από την οδύνη για τον απροσδόκητο χαμό του παιδιού τους γεννήθηκε η ελπίδα για πολλούς ασθενείς που βρίσκονται στις λίστες αναμονής για μεταμόσχευση. Οι γονείς τού 19χρονου, λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, έλαβαν τη γενναία απόφαση να δωρίσουν τα ζωτικά του όργανα. Από την ηλικία των 16 ετών, όπως είπε ο πατέρας του στους γιατρούς της ΜΕΘ του Βενιζέλειου Νοσοκομείου, είχε εκφράσει την επιθυμία του για την υπέρτατη προσφορά που μπορεί να γίνει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ήταν άλλωστε ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος σε θέματα υγείας και προσφοράς, καθώς ο μεγαλύτερος αδερφός του είναι άτομο με ειδικές ανάγκες.Το χτύπημα της μοίρας ήταν βαρύ για την οικογένεια Βουλγαρέλη, που περίμενε να καμαρώσει αξιωματικό το 19χρονο Δημήτρη, το πιο μικρό από τα τρία παιδιά τους. Όμως, παρά τη συντριβή, οι γονείς βρήκαν το θάρρος, όταν ενημερώθηκαν πως η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει, να δώσουν το "πράσινο φως" για την αερογέφυρα ζωής που άρχισε να εξελίσσεται λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Τετάρτης. Ο πατέρας του μάλιστα Νίκος Βουλγαρέλης θέλησε να γίνει γνωστή η δωρεά, για να αποτελέσει η προσφορά ζωής και ελπίδας του Δημήτρη παράδειγμα για όλους.Οι χειρουργικές ομάδες που έφτασαν από το Ωνάσειο και το Λαϊκό Νοσοκομείο παρέλαβαν την καρδιά και τους πνεύμονες, το ήπαρ και τα νεφρά, αντίστοιχα. Οι κερατοειδείς μεταφέρθηκαν στο ΠΑΓΝΗ. Ήδη μία 60χρονη γυναίκα δέχτηκε το πρώτο δώρο ζωής, καθώς υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος.Ο 19χρονος από τη Θεσσαλονίκη έδινε μάχη από την προηγούμενη Δευτέρα για να κρατηθεί στη ζωή, μετά το βαρύτατο τραυματισμό του σε τροχαίο που σημειώθηκε έξω από τη ΣΕΑΠ Ηρακλείου. Ήταν όμως άνιση από τη στιγμή που διερχόμενο ταξί τον παρέσυρε ενώ επιχειρούσε να διασχίσει το δρόμο και το σώμα του εκσφενδονίστηκε στο οδόστρωμα."
ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ (EΚ ΔΕΑ)
Λοχαγός (ΠΒ) Βασιλάκος -Βιολιτζής Χρήστος του Βασιλείου, (ΑΜ 32872), γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1931 στον Αλμυρό του Νομού Μαγνησίας (ΕΚ ΔΕΑ)
Λοχαγός (ΤΘ) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΛΙΕΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Ερωτόκριτου (ΕΚ ΔΕΑ)