Ο Στέφανος Καζούλλης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1912 . Πατέρας του ο Μιχάλης Καζούλλης γόνος οικογένειας μεγάλων ευεργετών που κατάγονταν από τη Ρόδο και δραστηριοποιήθηκαν επιχειρηματικά στην Αλεξάνδρεια. Μητέρα του η Μαρίκα, κόρη του Πρωθυπουργού της Ελλάδος Στέφανου Δραγούμη, αδελφή του Ίωνα Δραγούμη και αδελφή της Ναταλίας συζύγου του Παύλου Μελά.
Ο Στέφανος φοίτησε στο Αβερώφειο Γυμνάσιο της Ελληνικής Κοινότητας Αλεξάνδρειας, στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Λωζάνης και στο London School of Economics.
Μετά την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου ο Στέφανος μαζί με τα αδέλφια του Παύλο και Αλέκο κατετάγη εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό τον Μάρτιο 1941.
Στην Αίγυπτο η κεντρική επιτροπή των εκεί δωδεκανησιακών οργανώσεων σε συνεννόηση με το Ελληνικό Προξενείο της Αλεξάνδρειας συγκρότησε τη «Δωδεκανησιακή Φάλαγγα» αρχικά με 60 εθελοντές που αργότερα αυξήθηκαν και συγκρότησαν το «1ο Δωδεκανησιακό Σύνταγμα Μέσης Ανατολής» που απετέλεσε την βάση της Ελληνικής Ταξιαρχίας που έλαβε μέρος στις μάχες του Ελ Αλαμέιν και του Ρίμινι.
Ένας από τους πρωτεργάτες της ιδρύσεως της Δωδεκανησιακής Φάλαγγας, που αρχικά είχε ως σκοπό να πάρει μέρος σε ενδεχόμενες επιχειρήσεις για την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου, ήταν και ο Ιωάννης Νικολάου Καζούλλης. Η στρατιωτική εκπαίδευση του Στέφανου ξεκίνησε στην Geneifa, μια ερημική περιοχή κοντά στη διώρυγα του Σουέζ. Προήχθη σε Λοχία, ακολούθως εισήχθη στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών και ονομάσθηκε Ανθυπολοχαγός.
Οι Άγγλοι ζήτησαν ονομαστικά τον Ανθυπολοχαγό Καζούλλη και τον απέσπασαν στις καταδρομικές δυνάμεις SBS (Special Boat Service) με διοικητή τον λόρδο Jellicoe. Ως καταδρομέας ο Καζούλλης παίρνει μέρος σε πολλές αποστολές στο Αιγαίο. Τον Φεβρουάριο του 1943 επικεφαλής ομάδας Άγγλων καταδρομέων φθάνει κρυφά στην Κω με σκοπό να συγκεντρώσει πληροφορίες για τις θέσεις των Ιταλών.
Εκεί θα συλλέξει χρήσιμα στοιχεία για τις μετέπειτα επιχειρήσεις. Tον Νοέμβριο 1943 κατά την μάχη της Λέρου ο Καζούλλης βρίσκεται εκεί και αποτελεί τον σύνδεσμο μεταξύ των Βρετανικών δυνάμεων που αποβιβάσθηκαν στο νησί και της Ελληνικής 6μελούς καταδρομικής δύναμης του Ιερού Λόχου (Περίπολος Ζαχαράκη).
Η εν λόγω δύναμη Ιερολοχιτών που έφθασε στο νησί παρά τις αντιδράσεις των «συμμάχων» που δεν ήθελαν την εμπλοκή ελληνικών δυνάμεων, μετά την μάχη της Λέρου διέφυγε με τους ʼγγλους καταδρομείς. Κατά την διαφυγή τους πλέοντας κοντά στην Κω, ʼγγλοι και Έλληνες, αναλαμβάνουν καταδρομικές ενέργειες στο νησί, όπου τους βοηθά ο ήδη στρατολογηθείς από τον Καζούλλη νεαρός Κώος Διαμαντής Γιαννιός. Ο Καζούλλης, πάλι παρών στις ενέργειες, μετά την δράση τους, εξασφαλίζει την διαφυγή τους από την Κω στην Αλικαρνασσό.
Η τελική όμως πράξη ηρωισμού και αυτοθυσίας του Στέφανου Καζούλλη δεν γράφεται στα Δωδεκάνησα αλλά στις Κυκλάδες. Η Βρετανική Μονάδα SBS αναλαμβάνει ως αποστολή από το Γενικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής την καταστροφή των σταθμών ασυρμάτου που διατηρούν οι Γερμανοί στην Σαντορίνη. Τις πρωινές ώρες της 22 Απριλίου 1944 οι καταδρομείς αποβιβάζονται στο νησί και μετά από ανεπιτυχή προσπάθεια να συλλέξουν πληροφορίες κρύβονται σε σπηλιά
Την επόμενη ημέρα ο Καζούλλης με περιβολή ποιμένα πήγε στο χωριό Φηρά για να πάρει πληροφορίες. Συναντά τον πρόεδρο της Κοινότητας και μαθαίνει τις θέσεις της γερμανικής φρουράς, του Διοικητή και του ασυρμάτου. Ο επικεφαλής της καταδρομικής επιχείρησης Λοχαγός Λάρσεν κατανέμει την δύναμή του σε τρία τμήματα για να προσβάλει ταυτόχρονα τους τρείς στόχους με ώρα κρούσης την 00:45 της 24 Απριλίου.
Ο Καζούλλης συμμετείχε στην ομάδα Λάρσεν που με άλλους 12 καταδρομείς προσέβαλλαν το κτίριο της Τράπεζας Αθηνών που έμενε η φρουρά. Γερμανικά πυρά όμως τον κτύπησαν και τον σκότωσαν σχεδόν ακαριαία βάζοντας πρόωρα τέλος στη ζωή και την πλούσια δράση του ήρωα.
Ο Λάρσεν πριν την αποχώρηση από την αποστολή, πήρε από το άψυχο σώμα του Καζούλλη την μεταλλική του ταυτότητα, μια χρυσή αλυσίδα και το ημερολόγιο του για να παραδοθούν στους οικείους του. Την επόμενη ημέρα η σορός του μεταφέρθηκε στο νεκροταφείο Αγίου Γερασίμου Κοντοχωρίου και ετάφη χωρίς να επιτραπεί η παρουσία κατοίκων.
Η Πατρίδα με Βασιλικό Διάταγμα της 1 Αυγούστου 1944 του απένειμε «Αριστείον Ανδρείας». Ο πατέρας του Στέφανου, Μιχαήλ Καζούλλης, μεταξύ των άλλων του κληροδοτημάτων έδωσε αργότερα, εις μνήμη του υιού του, δωρεά 4500 λιρών Αιγύπτου, στην Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Ρόδου.
Ο Ανθυπολοχαγός Καζούλλης θυσιάσθηκε για την Ελλάδα πιστός στον στρατιωτικό του όρκο και στην παράδοση της οικογένειας του να προσφέρει στην πατρίδα όχι μόνο μεγάλες δωρεές , αλλά και γενναίους εθνικούς αγωνιστές
Πηγή: Ροδιακή
Οι Άγγλοι τόσο από ανάγκη δυνάμεων ειδικά εκπαιδευμένων, όσο και για την επαφή με τον Ελληνικό πληθυσμό, βρήκαν την χρυσή τομή με εμπλοκή του Ιερού Λόχου στις επιχειρήσεις Αιγαίου. Σε τούτο βέβαια συνετέλεσε και η σθεναρή πίεσις τού διοικητού του Ιερού Λόχου, συνταγματάρχου Θρασυβούλου Τσιγάντε, ενός αξιωματικού σεβαστού και απαραίτητου στην συμμαχία. Η τελευταία στην οποία συμμετείχε ο ανθυπολοχαγός , Στέφανος Καζούλλης περιγράφεται παρακάτω.
,
Ο Ανθυπολοχαγός Στέφανος Καζούλλης, υπήρξε ένας από τους άγνωστους ήρωες που πολέμησαν και θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Γόνος αριστοκρατικής οικογενείας Δωδεκανησιακής καταγωγής, γεννημένος και μεγαλωμένος στην ακμάζουσα Ελληνική παροικία της Αλεξανδρείας Αιγύπτου, συνδύαζε την ανατροφή που είχε λάβει από τους γονείς του, με ισχυρά πατριωτικά αισθήματα που τον οδήγησαν στην πρώτη γραμμή. Το 1912, ο πατέρας του, Μιχαήλ Καζούλλης , είχε στείλει χρυσά ναπολεόνια για να αγοραστούν τέσσερα αεροπλάνα — από τα πρώτα στην Ευρώπη — που πήραν µέρος στους Βαλκανικούς Πολέµους.Η μητέρα του ήταν κόρη του Στεφάνου Δραγούμη και θείος ήταν ο Ίων Δραγούμης, όπως επίσης θεία του ήταν και η Ναταλία Δραγούμη, σύζυγος του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά.
Ο Ανθυπολοχαγός Στέφανος Καζούλλης, υπήρξε ένας από τους άγνωστους ήρωες που πολέμησαν και θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Γόνος αριστοκρατικής οικογενείας Δωδεκανησιακής καταγωγής, γεννημένος και μεγαλωμένος στην ακμάζουσα Ελληνική παροικία της Αλεξανδρείας Αιγύπτου, συνδύαζε την ανατροφή που είχε λάβει από τους γονείς του, με ισχυρά πατριωτικά αισθήματα που τον οδήγησαν στην πρώτη γραμμή. Το 1912, ο πατέρας του, Μιχαήλ Καζούλλης , είχε στείλει χρυσά ναπολεόνια για να αγοραστούν τέσσερα αεροπλάνα — από τα πρώτα στην Ευρώπη — που πήραν µέρος στους Βαλκανικούς Πολέµους.Η μητέρα του ήταν κόρη του Στεφάνου Δραγούμη και θείος ήταν ο Ίων Δραγούμης, όπως επίσης θεία του ήταν και η Ναταλία Δραγούμη, σύζυγος του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά.
,
Το κείμενο που ακολουθεί έχει σαν πηγές :
α) To περιοδικό Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος Έτος 2ο Τεύχος 9 Απρίλιος – Μάϊος 2008,
β) «Κατοχικές αναμνήσεις από την Σαντορίνη (1942- 1944), όπως τις διατήρησε η μνήμη ενός παιδιού». Γ. Μαρίνος.
Το κείμενο που ακολουθεί έχει σαν πηγές :
α) To περιοδικό Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος Έτος 2ο Τεύχος 9 Απρίλιος – Μάϊος 2008,
β) «Κατοχικές αναμνήσεις από την Σαντορίνη (1942- 1944), όπως τις διατήρησε η μνήμη ενός παιδιού». Γ. Μαρίνος.
Η κατοχή στη Σαντορίνη μπορεί να χωριστεί σε δύο περιόδους:
Η πρώτη περίοδος μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1943, οπότε η Ιταλία υπόγραψε ανακωχή με τα συμμαχικά στρατεύματα και στην ουσία παρέδωσε σε αυτά την εξουσία.
Η δεύτερη περίοδος: έως τις 20η Οκτωβρίου 1944, υπό την Γερμανική κατοχή με κάποια υπολείμματα Ιταλών.
Το Γενικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής είχε ως σκοπό των επιχειρήσεων στην Θήρα, την εξουδετέρωση εχθρικών σταθμών. Στις επιχειρήσεις αυτές βοήθησαν επίσης και κάτοικοι της Σαντορίνης. Η επιχείρηση που περιγράφεται παρακάτω ανήκει στην δεύτερη περίοδο κατοχής της Σαντορίνης.
Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος – Σαντορίνη – Επιχείρηση Ιερού Λόχου και αγγλικού αποσπάσματος καταδρομέων SBS.
Ο Λοχαγός Άντερς Λάρσεν, μέλος του αγγλικού αποσπάσματος κομάντος LRDG υπό τον George Jellicoe, ήταν διοικητής της επιχειρήσεως, και υπεύθυνος της περιπόλου στην οποία συμμετείχε ο ανθυπολοχαγός Στέφανος Καζούλης, ως Περιπολάρχης.
Οι 19 άνδρες ξεκίνησαν την 19η Απριλίου από τον όρμο Μπαλισού των Μικρασιατικών παραλίων με δυο καῒκια, τις ημιολίες LS1 και LS2 και με ενδιάμεσους σταθμούς για τη νησίδα Σειρήνα (Σύρνα), την νησίδα Άνυδρο, σε ακτή του Μέσα Βουνού στην Σαντορίνη και τη Νέα Καμένη.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 22ας Απριλίου, ο Λάρσεν με τον Καζούλλη αποβιβάζονται σε μία ακτή στο Μέσα Βουνό στο νοτιανατολικό τμήμα της Θήρας και κινούνται προς τη Μονή Προφήτη Ηλία. Εκεί παρέμειναν για 2 ώρες προσπαθώντας να συλλέξουν πληροφορίες από τους ντόπιους κάτι που δεν κατέστη δυνατό.
Όταν έπεσε η νύχτα, οι επιδρομείς αποβιβάσθηκαν στην ανατολική ακτή της Θήρας και κατευθύνθηκαν προς Βουρβούλο όπου κατέφυγαν σε μία σπηλιά ως χώρο αποκρύψεως.
Στην διάρκεια της 23ης Απριλίου, ο Στέφανος Καζούλλης ανέλαβε τον οικείο ρόλο του [περιπολάρχης] και με πολιτική περιβολή ως ποιμένας, πήγε στα Φηρά, όπου ήλθε σε επαφή με τον Πρόεδρο της Κοινότητος.
Αυτός τον ενημέρωσε για την εχθρική φρουρά η οποία βρισκόταν στον πρώτο όροφο τού κτηρίου παραρτήματος της Τραπέζης Αθηνών, ενώ σε άλλο κτήριο διέμενε ο διοικητής με τον υπασπιστή του. Τέλος ο σταθμός ασυρμάτου ήταν στο Ημεροβίγλι. Βάσει των πληροφοριών ο Λάρσεν διαίρεσε τη δύναμή του προκειμένου να εκτελεστούν 3 ταυτόχρονες κρούσεις.
Ο ίδιος με τον Καζούλλη και 12 άνδρες θα προσέβαλε την τράπεζα, ο Λοχίας Χέντερσον θα προσπαθούσε να φονεύσει τον διοικητή και ο υπολοχαγός Μπαλζίνι θα αναλάμβανε το σταθμό στο Ημεροβίγλι.
Ως ώρα κρούσης ορίσθηκε η 00:45 της 24ης Απριλίου 1944.
Οι επιδρομείς ξεκίνησαν την πορεία τους προς τα Φηρά ακολουθώντας κάποιους έλληνες οδηγούς, μεταξύ αυτών και τον Ιατρό Γεώργιο Κωβαίο. Ο κύριος στόχος ήταν η τράπεζα. Παρά την ανησυχία των σκυλιών που αντιλήφθησαν την προσέγγιση των επιδρομέων, οι σκοποί δεν έδειξαν κανένα σημάδι ανησυχίας. Σύντομα, οι επιδρομείς είχαν εισέλθει στο κτήριο.
Αφού έριξαν χειροβομβίδες, κατάλαβαν ότι ο Καζούλλης έχει χτυπηθεί από πυρά από μία πόρτα που δεν είχαν δει. Η επίσημη αναφορά έγραψε ότι :
«Ο Ανθυπολοχαγός Καζούλλης σκοτώθηκε σχεδόν ακαριαία» .
«Ο Ανθυπολοχαγός Καζούλλης σκοτώθηκε σχεδόν ακαριαία» .
Η αντίδραση του εχθρού και οι απώλειες, υποχρέωσαν τους καταδρομείς να βγουν στην ταράτσα. Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή φάνηκαν οι ικανότητες του Λάρσεν. Ανασυνέταξε ταχύτατα τους άνδρες, που εισήλθαν αυτή τη φορά από τα παράθυρα της πίσω πλευράς του κτηρίου. Οι αντίπαλοι δεν είχαν προλάβει να συνέλθουν. Μέσα στη γενική σύγχυση, η διαδικασία δεν εξελίχθηκε τόσο οργανωμένα αφού έριχναν ριπές στις κλειδαριές και άλλοι πετούσαν χειροβομβίδες.
Εκείνη την ώρα μια γερμανική περίπολος άνοιξε πυρ εναντίον των επιδρομέων, ενώ ο Λοχίας Νίκολσον εμφανίστηκε στην κύρια είσοδο και άνοιξε πυρ εναντίον των Γερμανών.
Παράλληλα έγινε και η επίθεση στον σταθμό του ασυρμάτου, στην οικία του Ερμήλου Μπελλώνια στο Μεροβίγλι με απόλυτη επιτυχία, σε αντίθεση με το διοικητήριο, όπου ο Γερμανός διοικητής μαζί με τους υπολοίπους, αντιλήφθηκε την επιδρομή και απομακρύνθηκε τροχάδην.
Ο ασύρματος αυτός είχε ισχυρή εμβέλεια, μέσω του οποίου η Αθήνα επικοινωνούσε με την Κρήτη. Στο κτήριο του ασυρμάτου, αιφνιδίασαν τους Γερμανούς τους οποίους φίμωσαν, εισέβαλαν μέσα και πήραν αιχμαλώτους τους στρατιώτες, ενώ για να καταστρέψουν τον ασύρματο έβαλαν παντού στον χώρο βόμβες.
Πριν φύγουν ανήρτησαν προειδοποίηση στα Αγγλικά ότι υπήρχε Κίνδυνος – Θάνατος. Πολλοί κάτοικοι όμως του χωριού, μη γνωρίζοντας αγγλικά εισέβαλαν στο κτήρια και άρχιζαν να αρπάζουν τα εκεί αποθηκευμένα τρόφιμα. Όμως εξερράγησαν οι βόμβες, η οικία Ερμήλου Μπελλώνια κατέρρευσε, και βρήκαν σε αυτή θάνατο 13 Μεροβιγλιανοί.
Στο μεταξύ ο Λάρσεν, αφού εκτίμησε ότι άπαντες οι αντίπαλοί του είχαν εξουδετερωθεί, έδωσε το σήμα της αποχωρήσεως. Προηγουμένως είχε αποσπάσει από τον Καζούλλη μια χρυσή αλυσίδα, την μεταλλική του ταυτότητα και ένα ημερολόγιό του, προκειμένου να τα παραδώσει στην χήρα του.
Καθώς η παρουσία των επιδρομέων στην σπηλιά είχε αρχίσει να γίνεται γνωστή στους ντόπιους, μετακινήθηκαν για λόγους ασφαλείας σε μία άλλη περί τα 3 χιλιόμετρα πιο πέρα.
Οι Γερμανοί μπορούσαν να διακρίνουν καθαρά την κίνησή τους, πλην όμως δεν είχαν ισχύ να τους καταδιώξουν. Το ευτύχημα ήταν ότι ο ασύρματος είχε καταστραφεί οπότε δεν ήταν δυνατή η άμεση ενίσχυση της αποδεκατισμένης φρουράς από την γειτονική Μήλο.
Καθώς όμως ο ασύρματος σίγησε, και διακόπηκε κάθε επαφή της Σαντορίνης με την Αθήνα και την Κρήτη, η κεντρική κατοχική διοίκηση εύλογα ανησύχησε και έστειλε νωρίς το απόγευμα της ίδιας μέρας αεροπλάνα, για να διαπιστώσουν αν η Σαντορίνη είχε δεχθεί αγγλική απόβαση.
Οι ομάδες των επιδρομέων κρύφτηκαν προσωρινά στο «καμαρί της Νικολίνας» έξω από τα Φηρά και στη συνέχεια τους παρέλαβαν τα σκάφη που στο μεταξύ ήλθαν από τα Χριστιανά παίρνοντας μαζί τους και ορισμένους από τους Θηραίους συνεργάτες τους για τον φόβο των αντιποίνων.
Την επομένη ημέρα της επιδρομής, [25/4] οι σοροί τού Στέφανου Καζούλλη και ενός ακόμη νεκρού, του Λοχία του υγειονομικού ονόματι Κίνγκστον, μεταφέρθηκαν στο νεκροταφείο Αγίου Γερασίμου Κοντοχωρίου, όπου ετάφησαν από έναν ιερέα δίχως να επιτραπεί η παρουσία κατοίκων. Οι Γερμανοί με άγημα απέδωσαν τις δέουσες στρατιωτικές τιμές.
Επακολούθησε άφιξη μεγάλου αριθμού Γερμανών του φοβερού τάγματος SS που ήταν αποφασισμένοι για όλα. Στο Βουρβούλο ανησυχούσαν, ο φόβος και η αγωνία του θανάτου πλανιώταν πάνω από το χωριό. Οι Γερμανοί δε θα άφηναν χωρίς αντίποινα τους ηρωικούς κατοίκους του.
Η Γερμανική κτηνωδία δε θα αργήσει να ξεσπάσει στις 29η Απριλίου.
Το τάγμα θανάτου, αφού πληροφορήθηκε ότι οι οδηγοί των Κομάντος ήταν κάτοικοι του Βουρβούλου, μετέβησαν σε αυτό το χωριό, συγκέντρωσαν στην αυλή του Προέδρου Νικήτα Χάλαρη όλους τους κατοίκους και τους πίεσαν να καταδώσουν τους συνεργασθέντες με τους κομάντος, με την απειλή ότι αν σιωπήσουν θα τους σκοτώσουν όλους.
Τελικά δύο Βουρβουλιανοί λιποψύχησαν και κατέδωσαν τους συνεργασθέντες με τους Άγγλους. Οι Γερμανοί επέλεξαν έξι από αυτούς τους έστησαν στον τοίχο και στρατιωτικό απόσπασμα εξετέλεσε τους πέντε ενώ ο έκτος, ονόματι Μιχάλης Δρακωτός, κατάφερε να το σκάσει.
Οι εκτελεσθέντες ήταν οι, Μάρκος Σιγάλας – ο αγροφύλακας του χωριού-, Δημήτρης Δαμίγος (στην σπηλιά της μητέρας του κρυβόντουσαν οι Άγγλοι), Νικήτας Χάλαρης (Πρόεδρος της Κοινότητας), Αντώνης Καφούρος και Μιχάλης Δρακουτός – είχαν συμμετοχή στο σαμποτάζ, Νικόλαος Δαμίγος – πιάστηκε αντί άλλου, επειδή υπήρχε συνωνυμία.
Πέραν των εκτελέσεων υπήρξαν και συλλήψεις του γιατρού Γεώργιου Κωβαίου και του γιού του, αλλά και του Ευσταθίου Κανακάρη. Η αγωνία για την τύχη των δύο Κωβαίων και του Κανακάρη είχε φθάσει στο κατακόρυφο. Καθώς οι Γερμανοί φαίνονταν αποφασισμένοι να φτάσουν στα άκρα, η σύζυγος τού γιατρού κατέφυγε στον τότε Μητροπολίτη Σπυρίδωνα, ζητώντας την παρέμβασή του. Φαίνεται ότι το διάβημα αυτό, μαζί με άλλα ανάλογα άλλων προυχόντων, έκαμψε την σκληρότητα των SS, που αποφάσισαν για περαιτέρω ανακρίσεις στην Αθήνα.
Από την άλλη πλευρά, ο Λάρσεν, διοικητής των επιχειρήσεων στο Αιγαίο, ενημερώθηκε ότι οι εχθρικές απώλειες ανήλθαν σε 12 νεκρούς και 11 τραυματίες. Σε συνδυασμό με τους 8 αιχμαλώτους σύνολο 31 απώλειες.
Πηγή άρθρου το : http://kallistorwntas.blogspot.gr/, του οποίουεπιλογή αποσπασμάτων και επεξεργασία κειμένου έγινε από το : Ἑλληνικό Ἡμερολόγιο.
Επί πλέον δεδομένα λήφθησαν από το :http://vourvoulossantorini.blogspot.gr/
(Πηγή: https://eistorias.wordpress.com/2014/04/24/%CE%BF-%CE%B8%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%87%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85/)
