ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΟΧΥΡΑ-Θωμά Ταβλαρίδη Εφεδρου Λοχαγού διαβιβάσεων

(Από https://eleftherovima.wordpress.com)

Ονομάζομαι Θωμάς Ταβλαρίδης και είμαι συνταξιούχος του ΟΤΕ.

Γεννήθηκα στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Οκτωβρίου του 1918 και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή εγκατασταθήκαμε πρόσφυγες στην Καβάλα όπου και τέλειωσα το Γυμνάσιο.

Στρατεύτηκα το 1939 – ο πατέρας μου με είχε δηλώσει κατά λάθος ένα χρόνο μεγαλύτερο – και επιλέχτηκα για έφεδρος αξιωματικός. Τελειώνοντας τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών στο Ρουφ Αθηνών τοποθετήθηκα στο Δ΄Τάγμα Μηχανικού που είχε έδρα στην Καβάλα από όπου μετατέθηκα στο VII/A2 συνοριακό τομέα οχυρών της περιοχής Κάτω Νευροκοπίου.

Η κήρυξη του πολέμου του 1940 με βρήκε να υπηρετώ ως έφεδρος ανθυπολοχαγός διαβιβάσεων στα Μακεδονικά οχυρά και συγκεκριμένα στο οχυρό «Λίσσε», που μαζί με τα «Πυραμιδοειδές», «Ντάσαβλι», «Περιθώρι» και «Μαλιάγκα» συγκροτούσαν τη γραμμή άμυνας του Κάτω Νευροκοπίου ανάμεσα στα όρη Φαλακρό και Ορβηλος.

Οι περιπέτειες ενός Κερκυραίου υγειονομικού Εφέδρου Αξιωματικού στον Πόλεμο του '40

Διάλεξη του Αλεξάνδρου Μ. Πολίτη, Ογκολόγου Χειρουργού, στην Αναγνωστική Εταιρεία Κερκύρας (2 Νοεμβρίου 1990)

Κύριε Πρόεδρε, 

Χαίρομαι που βρίσκομαι στη γενέτειρά μου. Χαίρομαι όμως ιδιαίτερα που βρίσκομαι στην Αναγνωστική Εταιρεία, το αιωνόβιο αυτό ίδρυμα στο οποίο τυγχάνετε ο αιρετός Πρόεδρος. Στη δύσκολη αυτή αποστολή εύχομαι να δρέψετε δάφνες επειδή εκτός από την στήριξη της Κερκυραϊκής κοινωνίας διαθέτετε μαζί με τη θέληση προσόντα ακμαίας υγείας και δικηγορικής ευστροφίας για να δώσετε νέα πνοή στην Εταιρεία και να στηρίξετε τα μεγάλα συμφέροντα των κληροδοτημάτων που βαρύνουν μαζί με άλλα Κερκυραϊκά σωματεία την Προεδρία σας. 

Σας ευχαριστώ, Κύριε Πρόεδρε, που μου ζητήσατε να μιλήσω απόψε στην αίθουσα αυτή. Συναισθήματα διάφορα με κατέχουν αυτή τη στιγμή. Πρώτα απ’ όλα μου επανέφερε στη μνήμη τους δεσμούς φιλίας 77 ετών με τον αείμνηστο προκάτοχό σας στο ιστορικό τούτο Ίδρυμα. Ο Κώστας Μούχας ήταν συμμαθητής μου και επιστήθιος φίλος μου. Τον παρακολούθησα σε όλα τα στάδια της ζωής του : του μαθητή, του φοιτητή, στη βιοπάλη, στην αρρώστια των δικών του και του ιδίου, στη πολύχρονη δραστηριότητά του σαν Πρόεδρος της Αναγνωστικής Εταιρείας. Με άλλα λόγια από τα μαθητικά θρανία μέχρι που έγινε επιφανής. Ναι ο Κώστας Μούχας ήταν επιφανής. Πρόβαλε την πολιτιστική δραστηριότητα του τόπου μας με τη δική του ακούραστη δραστηριότητα. Δεν δίστασε να δυσαρεστήσει μερικούς Κερκυραίους εις όφελος της προώθησης των πολιτιστικών εκδηλώσεων και της εξύψωσης του θησαυρού της Εταιρείας. Το πέρασμά του απ’ εδώ δεν ήταν απλώς μία ωραία ανάμνηση. Το πέρασμά του ήταν ένας πολύτιμος συνδετικός κρίκος που συνδέει την πολιτιστική συνοχή αλλά και συνέχεια μεταξύ των περασμένων γενεών και της δικής μας. Ο Κώστας Μούχας χωρίς καμία αμφιβολία εισήλθε στο Πάνθεο των επιφανών Κερκυραίων. Το άγραφο ακόμη αυτό Πάνθεον περιμένει κάποιον να συνάξει ονόματα και έργα των επιφανών γνωστών ή αφανών ανά τους αιώνας Φαιάκων για να μας γίνει η ξενάγηση στις λεπτές πτυχές της Ιστορίας του τόπου μας.